AدرGHAROOOON صنعت خودروسازی امروزی، تسلا به عنوان یکی همدستی های نوآور و تاریخ ساز شناخته می شود که برخی برای آن عنوان قدیس را به فقره می برند. خودروساز کالیفرنیا به عنوان یکی از انبازی های سازنده خودروی الکتریکی، توانست محصولاتی تولید کند که عاری سوزاندن سوخت بنزین، قادر بودند عملکردی در معادل خودروهای رایج سنتی از خود نشان دهند. شاید باور کردن این واج شاداب باشد، اما خودروساز سیلیکون ولی اولین شرکتی حلق که رویکرد متفاوتی برای طراحی خودرو در پیش گرفت. پیش از تسلا، شرکت های دیگری نیز بودند که با روش متفاوتی پا بوسیله عرصه ی خودروسازی گذاشتند و البته فدایی از آن ها چندان موفقیتی به دست نیاوردند. تو این مطلب به برخی از مدل هایی می پردازیم که بدون توجه به دهش یا بدی، در زمان خود توانستند گونه موجود را بوسیله هم بزنند و قاعده ی متفاوتی برای نقشه کشی خودرودر پیش گیرند. پانارد (۱۸۹۱)؛ سازنده ابتدایی پیشرانه بدون سوپاپ
پانارد (Panhard) با ابتیاع مجوز تاسیس پیشرانه های دو سیلندر از دایملر، نخستین گام های خود را در صنعت خودروسازی برداشت. این مشارکت فرانسوی که توسط امیل لواسور و رنه پانارد، دو مهندس چیره آن زمان مدیریت می شد، به سرعت شروع به خلق خودروهایی کرد که پیشرانه های آن بوسیله صورت داخلی و تبعه مدل سازی می شدند.
خودروهای پانارد برنده ی مسابقات استقامتی متعددی در دهه های ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰ شدند؛ اما این شرکت به برهان چند عارضه مرگبار در سال ۱۹۰۸ از شرکت داخل مسابقات انصراف داد. پانارد پس ازآن از آن بیشتر تمرکز خود را روی نوآوری گذاشت و مقدماتی پیشرانه بدون سوپاپ خویشتن را تو سال ۱۹۱۰ عرضه کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، پانارد برای اینکه تو عرصه خودروسازی باقی بماند، نخست به مبادله کردن خودروهایی به صرفه تر و دسترس پذیرتر کرد. قبل از جنگ افراد کمی می توانستند خودروهای سریع و لوکس پانارد را خریداری کنند. با این حال پانارد نوآوری خود را با ساخت خودروهایی آیرودینامیک و با استفاده از مواد سبک وزن متشابه آلومینیوم ادامه انصاف تا در استعمال سوخت صرفه جویی شود.
پانارد داخل دنباله نتوانست متشابه سایر رقبا، منابع لازم را برای بوسیله روزرسانی و توسعه شیار تولید خود مهیا کند و بوسیله همین دلیل در دهه ۱۹۶۰ میلادی با مسائل مالی دست وپنجه کند می کرد. پایان پانارد در سال ۱۹۵۶ توسط سیتروئن تصاحب و دو سال بعد تعطیل شد. در شمایل بالا، خودروی پانارد دینا را مشاهده می کنید.رامپلر اتومبیل (۱۹۲۱)؛ توجه به کاهش مصرف سوخت
ادموند رامپلر، معماری کردن اتریشی می کام از تجارب فراگرفته تو تاسیس هواپیما، در دنیای خودرو نیز نصیب ببرد. رامپلر در سال ۱۹۲۱، خودرویی تقریبا مشابه زیردریایی به اسم Tropfenwagen با بدنه ی جرعه ای شکل و ضریب کشش ۰/۲۸ مدل سازی کرد. به زبان ساده تر، این خودرو هم اندازه ی شورولت ولت وجود. Tropfanwagen با استفاده از پیشرانه ۶ سیلندر W شکل با قدرت ۳۶ اسب بخار، می توانست بدون استفاده زیاد سوخت به سرعتی حدود ۱۰۵ کیلومتربرساعت برسد.
درون آن زمان بهترین کمپین بازاریابی دنیا نمی توانست ایده ی رامپلر را تو شیوه طراحی خودرو نجات دهد. در دهه ی ۱۹۲۰ میلادی، مالکان خودرو نتوانستند اهمیت صرفه جویی در کاربرد سوخت را دریابند و به برهان آسفالت های ضعیف جاده ها نمی تواستند به استراحت با سرعت ۱۰۵ کیلومتربرساعت حرکت کنند. خریداران از طراحی عجیب Tropfenwagen و اینکه محفظه وعده با دسترسی قلب ندارد، شکایت می کردند. این خودرو آنقدر منفور وجود که رامپلر آخرین مقیاس های آن را بوسیله همدستی فیلم سازی UFA فروخت. آن نمونه ها بوسیله رویه فجیعی در فیلم متروپلیس سال ۱۹۲۶ تو آتش سوختند. بیشتر مورخان می گویند که تقریبا ۱۰۰ نمونه از Tropfenwagen بین سال های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۵ تولید شد و ناچیز تر از ۱۰ نمونه از آن تا سال ۲۰۱۹ باقی ماند.ولوو (۱۹۲۷)؛ پیدایش خودروهای مصون و آیرودینامیک
اگرچه بدوی خودروی ولوو نوآورانه نبود، این شرکت با عرضه PV36 در سال ۱۹۳۵ به آینده مراد داشت. این خودر ولوو قابلیت های آیرودینامیکی بیشتری نسبت به خودروهای رقبا داشت چون چراغ های جلو با تن ترکیب شده و چرخ های پشت آن پوشانده شده بودند. در آن زمان، رانندگان از این ظاهر خوششان نمی آمد و استدلال می کردند که PV36 (ملقب بوسیله Carioca) سنگین، کم استعداد و گران قیمت است. ولوو قبل از توقف تولید این خودرو، ۵۰۰ وسیله از آن ساخت.
مشکلاتی که PV36 داشت، ولوو را از آزمایش ایده های متاخر منصرف نکرد. ولوو تو سال ۱۹۵۹ کمربند امنیت سه خال ای را معرفی کرد ولی بعداً حق ثبت اختراع خویشتن را پس گرفت تا سایر خودروسازان بتوانند عاری صیقل هزینه های حق اختراع، این قابلیت را به خودروهای خویشتن اضافه کنند. مصرف از تسمه ایمنی در نخست بحث برانگیز بود و بسیاری از رانندگان از بستن آن خودداری می کردند ولی ولوو دست خط خود را با ثبات قدم ادامه داد. داخل سال ۲۰۱۹، هیچ شرکتی نمی تواند خودرویی بدون کمربند حمایت بفروشد.کورد (۱۹۲۹)؛ سازنده اولین خودروی محرک جلو
داخل دورانی که اکثر خودروها از سیستم محرک عقب مصرف می کردند، همدستی کورد مستقر در ایندیانا، پس از مشاهده چگونگی اقدام خودروها در طول مسابقات ایندیاناپولیس ۵۰۰ و رقابت های ۲۴ ساعته لمان، اقدام به آزمایش سیستم محرک جلو روی خودرو کرد. L-29 اولین خودروی محرک جلو آمریکایی بود که به عموم مردم فروخته شد و نخستین مایه نقلیه ی حاضر به این جهیز داخل گیتی اشتهار گرفت. خرید خودرویی ارشد و گرانقیمت به روش ناامیدکننده ای سخت حیات و تولید L-29 تو سال ۱۹۳۱ پس از ساخت حدود ۵۰۰۰ دستگاه پایان یافت.
کورد تا زمان رونمایی از مدل ۸۱۰ درسال ۱۹۳۵ محصول جدیدی نداشت. این مدل با معروفیت مستعار «coffin nose»، خودرویی محرک جلو بود که چراغ های جلو آن با بدنه خیساندن شده و در زیر فلپ های فلزی پنهان شده بودند؛ این طور طراحی هایی درون اواسط دهه ۱۹۳۰ بسیار آینده نگر بود. نمونه ۸۱۰ رفعت کمتری نسبت به خودروهای محرک عقب داشت، بنابراین نیازی به تخته رکاب خودرو نبود. بوسیله عقیده بسیاری، کورد خودرویی آینده محور مدل سازی کرده بود. داخل ادامه مدل ۸۱۰ به ۸۱۲ دگرگونی یافت، که با سوپرشارژر عرضه می شد، ولی نوآوری های کورد کافی نبود تا این شریک شدن را تو بازار نگه دارد و آخرین خودروی خود را در سال ۱۹۳۷ تاسیس.استوت سواری حکم (۱۹۳۴)؛ بدوی مینی ون
پیش از آن که فولکس واگن خودروی بیتل را تبدیل بوسیله اتوبوس کند، ویلیام استوت، طرح ریز هواپیما، مینی ون را اختراع کرد. در سال ۱۹۳۴، او همکاری خودروسازی Stout را تأسیس کرد و خودروی خانوادگی بوسیله نام Scarab را توسعه عدالت که در آن زمان شباهتی به هیچ یک از خودروهای موجود تو جاده نداشت. طراحی آینده نگر با روشنایی محیطی، قفل های برقی، فیلتر گردوغبار و صندلی های چرمی از عموم امکانات این خودرو به شمار می رفت. علاوه پهلو این صندلی های Scarab می توانستند درون طول اتاقک حرکت کنند که آن را به فضایی شبیه اتاق صبر تغییر می کرد. Scarab روی کاغذ شبیه خودروهای مفهومی و خودرانی بود که تاکنون در سال ۲۰۱۹ رونمایی شده اند.
مغایرت درون این بود که Scarab واقعی و تو منبع حال بسیار گرانقیمت بود. قیمت آن از حدود ۵،۰۰۰ دلار (تقریبا ۹۵،۰۰۰ دلار براساس نرخ پول تو سال ۲۰۱۹) آغاز می شد و Stout آن را فقط با دعوت نامه بوسیله فروش می رساند. Hemmings گزارش می دهد که سیاهه مشتریان این شریک محتوی خانواده فایراستون و خانواده استراناهان (Stranahan) می شد که شریک Champion Spark Plug را تأسیس کردند. بحران جهانی دوم، تولید Scarab را سپس از اینکه استوت ۹ نمونه از آن را ساخت، به طور تصادفی بوسیله ته رساند.ساب (۱۹۴۵)؛ کاربرد از فناوری هواپیما در خودرو
ساب (Saab) نخستین گام های خویشتن را در صنعتی خودروسازی متفاوت مرطوب از رقبایش برداشت. بسان رامبلر در دهه ی ۱۹۲۰، این شرکت برای مدل سازی خودرو از تجربه ی خود در ساخت جت نصیب برد. ناگهانی حلق که ساب ۹۲ به عنوان اولین خودروی این شرکت، شکلی شبیه بال هواپیما دارد.
ساب داخل بیشتر عمر خود از طریق عملکرد و ایمنی به دنبال نوآوری بوده است. خودروی ۹۹ که در سال ۱۹۶۸ رونمایی شد، از سوئیچی بین صندلی های جلو نصیب می برد تا از زانوهای راننده درون طی وقوع نگهداری کند و سرتیز جلوی خودرو با الهام از هواپیما، باعث افزودن دید می شد. ساب درون سال ۱۹۷۸ توربوشارژر به ۹۹ اضافه کرد و به سرعت یکی از قابلیت های بارز آن شد.
وضعیت این شریک شدن سوئدی در دهه ۱۹۹۰ وقتی که زیر رویت جنرال موتورز تلاش کرد با بی ام و و آئودی رقابت کند، چندان مطلوب نبود. ساب پس از سال ها زیان مالی، توسط جنرال موتورز تعطیل شد و درون سال ۲۰۱۲ به دنبال تلاش های بسیار برای بقا، به افلاس رسید. از سال ۲۰۱۹، باهم اتحاد کردن خودروهای الکتریکی ملی سوئد (NEVS) مالکیت این برند را تو اختیار دارد و غالباً در مورد احیای آن گپ کرده، اما برای تحقق این مرام اقدامات قدری انجام داده است.تاکر (۱۹۴۶)؛ عزا چراغ به طرفین
تاکر (Tucker) یکی از خودروسازانی بود که قصد داشت خودروی کاملا جدیدی بسازد تا بتواند با مدل های مصنوع شده توسط خودروسازان مبصر تر رقابت کند. این همکاری کنف خودرو را درون اولویت اول صبر عدالت. به همین منظور، خودروی چهاردر ۴۸ که داخل تصویر ارائه داده شده است، از چراغ سوم سریع الحرکه وابسته به علت لول خودرو، میله پیچشی در دون پنل سقفی، داشبورد نرم و تیغ دار کردن جلوی ضدضربه روزی می برد. این شیشه به سرود جلوگیری از آسیب دید سرنشینان در حین رخداد نقشه کشی شده حیات.
تاکر ۱۷ میلیون دلار (حدود ۱۷۹ میلیون دلار براساس قیمت سال ۲۰۱۹) درون بازار بورس برای تأمین بودجه توسعه اولین خودروی خود جمع آوری و به سرعت برنامه لوازم جانبی تاکر را راه اندازی کرد. این برنامه به خریداران امکان می داد که از طریق پیش سفارش قطعات اولیه، تجهیزات جانبی خودروی آینده خود مثل رادیو و روکش صندلی ها را انتخاب کنند. پس از تلاطم جهانی دوم، آمریکایی ها برای تغییرات اساسی و نوآوری در صنعتی خودروسازی آماده بودند. دولت آمریکا درباره ی این طرح تحقیقات خویشتن را آغاز کرد و پس از غیرقانونی اخبار شدن طرح، چند نفر از مدیران تاکر متهم شدند. درحالی که این اتهامات بعداً رد شد، تبلیغات منفی آسیب زیادی بوسیله تضمین ی تاکر وارد کرد و آن را بوسیله مرحله ی تعطیلی کشاند. تاکر درون سال ۱۹۴۸ و پس از تاسیس ۵۱ دستگاه خودرو، برای قدیم تعطیل شد. نمونه های بازمانده ی تاکر امروزه ارج کلکسیونی زیادی دارند.اتوبیانکی (۱۹۵۵)؛ سازنده اولین خودروی پیشرانه عرضی
اتوبیانکی (Autobianchi) در بیشتر زندگی خود به عنوان آزمایشگاه تویی فیات فعالیت می کرد. این شرکت در سال ۱۹۵۵ توسط فیات، پیرلی و بیانکی مخلوق شد و اولین خودرو شهری آن بیانکینیا (Bianchina) نام داشت که براساس استاندارد پیشرانه عقب فیات ۵۰۰ ساخته شده حیات. اتوبیانکی بعداً خودروی کانورتیبل ساتلینا را پیاده شدن مبنای معیار 600D و حاضر به هیکل فایبرگلاس فروخت.
مهم ترین مدل اتوبیانکی، پریمویولا (Primula) وجود که درون سال ۱۹۶۴ عرضه شد. در آن زمان خودروهای پیشرانه ظهر داخل ایتالیا و بیرون از این کشور بسیار محبوب بودند؛ اما دانته جیانکوزا، طرح ریز فیات اعتقاد داشت که این مسئله بوسیله زودی تغییر می نرم. پریمیولا (خودروی بالا داخل تمثال) با پیشرانه عرضی چهار استوانه اندکی جلوتر از محفظه سرنشینان و جهیز محرک جلو متوجه بازار شد. این اولین محصول فیات حیات که از چنین طرحی در پیکربندی خود استفاده می کرد.
مدیران فیات، پریمیولا را به اتوبیانکی واگذار کردند مربوط به این خودرو تفاوت بسیار یدکی با محصولات مورد تعلق ی مشتریان فیات داشت. آن ها فکر کردن می کردند که اگر این طرح ضعف بخورد، فیات فراوان کبود شدگی نمی بیند، بجای صیت آن درون هیچ کجای خودرو بود ندارد. پریمیولا خیلی خوب عمل کرد و طرح گاراژ آن درون خودروی ۱۲۸ مورد استفاده صبر گرفت که در سال ۱۹۶۹ نمایش شد. تقریبا تمام مدل های فیات که از آن زمان عرضه می شدند، از طرح های مکانیکی پریمیولا بهره می بردند.
اتوبیانکی بعداً برند آستین مینی را تصاحب و خودروی A112 را به عنوان یکی از پیشگامان کلاس هاچ بک نمایش کرد. در سال ۱۹۷۱ مدلی از این خودرو با تیونینگ آبارت (Abarth) رونمایی شد. فیات در آن زمان به حاشیه رانده شد و همین باعث شد تا تولید مدل A112 بسی به کشش نیانجامد. در سال ۱۹۸۶ با کاهش محبوبیت A112، تولید این خودرو به پایان رسید. فیات مدیریت برندهای زیادی را تو اختیار داشت، بوسیله همین دلیل برند اتوبیانکی را با لانچیا ترکیب کرد و این شرکت در سال ۱۹۸۹ تعطیل شد.سیتروئن دی اس (۱۹۵۵)؛ جهیز تعلیق پنوماتیک
داخل دهه ی ۱۹۵۰، جایگزینی سیتروئن ترکشن آوانت (Citroen Traction Avant) با یک خودروی مدرن جبری به دیدن می رسید. این خودرو از سال ۱۹۳۴ به فروش می رسید و در مقابل در تمام این مدت بدون تحول باقی باقی مانده بود، از متداول افتاد. برای مطابقت با تغییر زمانه، سیتروئن یک خودروی خانوادگی مدل سازی کرد که حداقل ۲۰ سال جلوتر از رقبایش بود. خودروی دی اس (DS) داخل سال ۱۹۵۵ با طراحی آینده نگرانه و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک برای اولین بار در نمایشگاه خودرو پاریس رونمایی شد.
رنو و پژو در آن زمان به ندرت نگران تحول عمیق سیتروئن بودند. هنگامی که دی اس داخل کنار خودروی سیتروئن 2CV قرار داده می شد، ظاهری آینده نگرانه نم داشت. این مدل در سال ۱۹۷۵ با پیشرانه های قدرتمند و چراغ های جلوی متحرک وابسته به موجب حرکت خودرو به روزرسانی شد. تا سال ۱۹۷۵ که تولید این خودرو متوقف شد، همچنان شبیه مدل های قرن بیستم و دوم به نظر می رسید. تا آن زمان فداکار از رقبا توانستند به سرعت این خودرو برسند، اما هیچ کدام فراغت یا مدل سازی آن را نداشتند. اگرچه مدل CX که جایگزین این خودرو شد، از چراغ های جلوی متحرک وابسته بوسیله جهت حرکت بهره نمی برد، این فناوری در سال های ابتدایی قرن ۲۱ دوباره ظهور کرد.BMC مینی (۱۹۵۹)؛ هاچبک کوچک شهری
تو دهه ی ۱۹۵۰، خودروسازان بریتانیایی سهم خود را تو بازار از دست دادند و شریک هایی که در حال ساخت خودروهای کوچک و با مصرف سوخت اقتصادی بودند، تسهیم آن ها را تصاحب کردند. شرکت بریتیش موتور (British Motor) از الک ایسیگونیس درخواست کرد تا یک خودروی چهارنفره و کوچک و به نفع طراحی بطی ء. این مأموریت تقریبا غیرممکن به نظر می رسید اما ایسیگونیس پیشرانه را در بالای جعبه دنده قرار داد و آن را بوسیله کنار چرخاند. خودروی اصلی مینی (Mini) که در سال ۱۹۵۹ عرضه شد، با خودروهای کوچکی که بخاطر هم چشمی با آن ها طراحی شده بود، از دیدن طراحی و فناوری فاصله ی اضافی داشت.
پیکربندی پیشگامانه ی ایسیگونیس برای خودروی کوچک مینی، آن را به یکی از هوشمندانه ترین مقیاس های صنعتی خوردروسازی تبدیل کرد. درحالی که هیچگاه وقت ایده ی قرار دادن پیشرانه در بالای محبوب و رایج نشد، ۱۰ خودروی جدید فروخته شده در سال ۲۰۱۹ از طرح پیشرانه عرضی استفاده می کنند.آمفی حکم (۱۹۶۱)؛ سازنده ابتدایی خودروی دوزیست
شرکت آمفی کار (Amphicar) آلمان با عرضه ی خودرویی به نام ۷۷۰ مجهز بوسیله پیشرانه ی پیدایش تریومف (Triumph) معروف شد. این خودروی دوزیست می توانست در روی آب و زمین حرکت کند که آن را به یکی از محصولات جالب داخل صنعتی خودروسازی جهان دگرگونی کرد. آمفی فرمان امیدوار بود قوم های آمریکایی که تعطیلات خویشتن را نزدیک دریاچه می گذرانند، این خودروی دوزیست را بخرند. آمفی کار تصمیم داشت سالانه ۲۵،۰۰۰ دستگاه از این خودرو را بسازد. خودروی ۷۷۰ که درون سال ۱۹۶۱ ارائه شد، اولین خودرو از جنس خویشتن بود که در دسترس جمله قرار گرفت. اشتهار ۷۷۰ نشانگر این است که می تواند با سرعت ۷ مایل برساعت (۱۱/۲ کیلومتربرساعت) روی آب و ۷۰ مایل برساعت (۱۱۲ کیلومتربرساعت) روی زمین حرکت کند.
تولید ۷۷۰ در سال ۱۹۶۵ به فرجام رسید، ولی آمفی فقره مونتاژ خودرو را امتداد داد تا اینکه در سال ۱۹۶۸ کاملا تعطیل شد. این شریک شدن تو مجموع ۳،۸۷۸ دستگاه ساخت و ۳،۰۴۶ دستگاه از آن ها را به آمریکا صادر کرد. پس از آن هیچ شرکتی نتوانست جای خالی آمفی کار را مملو درنگ و تا سال ۲۰۱۹، خودروهای دوزیست همچنان درون فیلم های علمی تخیلی دیده می شوند.
نکته ی جالب: آمفی کار توسط گروه Quandt باریک شده است، که آن را بوسیله مشارکت همشیره بی ام و تحول می کند.کوموتور (۱۹۶۷)؛ اولین خودروی مجهز بوسیله پیشرانه وانکل
داخل دهه ی ۱۹۶۰ میلادی، شریک های NSU و سیتروئن هردو اعتقاد داشتند که خودروهای آینده از پیشرانه دوار وانکل (Wankel) استفاده خواهند کرد. آن ها داخل سال ۱۹۶۷ شرکت سرمایه گذاری مشترکی در لوکزامبورگ به نام کوموتور (Comotor) بوسیله منظور طراحی و پیدایش پیشرانه بخاطر گوناگون خودروها تأسیس کردند. از رویت تئوری، سرمایه گذاری آن ها عاقلانه بود، از طرف پیشرانه ی وانکل جمع وجور، ساده و دارای کارکرد روان بود. تو عمل، این پیشرانه با مصرف سوخت زیاد و مشکلات مربوط به قابلیت اطمینان مشت وپنجه بطی ء می کرد.
فناوری پیشرفته ی کوموتور در مدل آزمایشی سیتروئن M35 و خودروهای GS Birotor و NSU Ro80 بوسیله کار گرفته شد. قرار بود یکی از پیشرانه های کوموتور درون مدل های درفش دار CX تک استعمال قرار گیرد؛ اما بحران نفتی سال ۱۹۷۳ آسیب زیادی به پروگرام های کوموتور زد و پس از مدت کوتاهی، این باهم اتحاد کردن تلاش های تحقیقاتی خود را متوقف کرد.
درون سال ۱۹۶۹ فولکس واگن، شریک NSU را با اتو یونیون (Auto Union) ادغام کرد و برند جدید آئودی تولد شد؛ با این بود تولید خودروی Ro80 تا سال ۱۹۷۷ امتداد داشت. سیتروئن نیز که هرگز خودرویی مجهز به پیشرانه ی وانکل را بوسیله تولید انبوه نرساند، داخل سال ۱۹۷۶ به ورشکستگی رسید و این شرکت توسط پژو تصاحب شد.بریکلین (۱۹۷۴)؛ ساخت خودرو با ترجیح امنیت
مالکوم بریکلین، یکی از کارآفرینانی که به رویه اندازی سوبارو درون آمریکا کمک کرد. بریکلین مشارکت خود را بخاطر تولید محصولاتی با تمرکز روی امن خودرو تشکیل عدالت. اولین میزان تولیدی بریکلین، خودروی کوپه SV-1 با تن ی آکریلیک و دارای درهای گالوینگ حیات که معروفیت آن مخفف کلمات «Safety Vehicle One» است. بریکلین عزیمت داشت کلکسیون ی کاملی از خودروهای مصون را که احتمالا SV-2 و SV-3 و غیره نامیده می شدند، ارائه کند.
بریکلین درهای گالوینگ را به این برهان برگزینی کرد که هنگام باز شدن جلوی عبور و نرم کردن را نمی گرفتند. خودروی کوپه بریکلین از قفس کاهلی گیر و ضربه گیر یکپارچه ای بهره می سرما که فراتر از استانداردهای تصادف دولت آمریکا داخل دهه ی ۱۹۷۰ بود. بریکلین فکر می کرد که سیگار کشیدن پشت فقره خودرو ایمن نیست، SV-1 به فندک سیگار مهیا نبود.
استان نیو برانزویک کانادا داخل مجاهدت بخاطر رفع بیکاری، میلیون ها دلار روی پروژه ی بریکلین سرمایه گذاری کرد اما خیلی کندرو به آن فرجام قسط. شرکت بریکلین تو سال ۱۹۷۵ و پس از ساخت ۲،۹۵۴ دستگاه خودرو تعطیل شد. مالکوم بریکلین هیچ وقت طالع پیدا نکرد که رویکرد خود تو تقدم ایمنی برای مدل سازی خودرو را در سایر مدل ها بوسیله فرمان گیرد. شرکت Consolidated International واقع در کلمبوس شهر اوهایو، ۳۶ دستگاه خودروی ناتمام را در خط تولید بریکلین به همراه کامل قطعات و مواد ابتدایی خریداری کرد و به توزیع کننده ی رسمی این انبازی تبدیل شد.باهم اتحاد کردن دلورین موتور (۱۹۷۵)؛ سوپراسپرت ارزان مقدار با درهای گالوینگ
جان ز. دلورین، یکی از مدیران ارشد جنرال موتورز بود که باهم اتحاد کردن خود را درون سال ۱۹۷۵ تأسیس کرد. دلورین می خواست یک خودروی اسپرت تولید نرم که سریع، ارزان قیمت و مصون باشد. دلورین تمام جزئیات و فرایندهای صنعت خودروسازی را با ترفیع درون همدستی جنرال موتورز یاد گرفت؛ به طوری که اگر تنها یک نفر می توانست چنین پروژه ی بلندپروازانه ای را با موفقیت انجام دهد، فقط دلورین بود. او انحصاری به شهرت جورجتو جورجارو را برای تبدیل رویایش بوسیله واقعیت، استخدام کرد.
خودروی دلورین DMC-12 در سال ۱۹۸۱ با ظاهری بسیار جالب، درهای گالوینگ و بدنه ای از جنس فولاد ضدزنگ رونمایی شد. با این وجود خودرو دقیقاً آن طوری که دلورین تصور می کرد، نبود. عدد ۱۲ داخل اشتهار این خودرو بوسیله ارزش محور ۱۲ هزاره دلاری ( حدود ۳۳,۰۰۰ دلار در سال ۲۰۱۹) اشاره داشت ولی هنگامی که DMC-12 برای فروش به بازار عرضه شد، قیمت آن به ۲۶،۱۷۵ دلار (حدود ۷۳,۰۰۰ دلار داخل سال ۲۰۱۹) رسید. به زبان ساده تر، مدلی بیش پایین از شورولت کوروت در آن زمان قیمتی حدود ۱۵،۲۴۸ دلار (۴۲،۵۰۰ دلار داخل سال ۲۰۱۹) داشت. مشکلات کنترل کیفیت در کارخانه ی دانماری (Dunmurry) ایرلند شمالی (کارخانه ای که این خودرو تو آن ساخته می شد) و عملکرد ضعیف پیشرانه PVR V6، باعث لکه دار شدن شهرت این خودرو شد.
اقبال انگلیس که بوسیله دلورین معاون مالی می کرد، از اعطا کردن پول بیشتر به این خودروساز خودداری کرد و همکاری دلورین اتومبیل بوسیله برهان بدهی های زیاد خویشتن ورشکست شد. وقتی دلورین به جرم قاچاق مواد مخدر توسط FBI دستگیر شد، فضاحت بیشتری به کود آمد. البته مدتی بعد دلورین از این اتهامات تبرئه شد؛ اما همدستی دلورین موتور هیچگاه گاه نتوانست دوباره احیا شود.ساترن (۱۹۸۵)؛ سازنده خودروهای ساده و ارزان
جنرال موتورز داخل سال ۱۹۸۵ برند سترن (Saturn) را ساخت تا بتواند داخل موافق خودروسازان ژاپنی قرین هوندا و تویوتا به رقابت بپردازد و خوشبختانه تسهیم از مشت رفته ی خویشتن را در میدان به دست آورد. معماران این برند با نگرش جدیدی شروع به کار کردند تا تصورات خود را درباره خودرو و شرکت خودروسازی ایده آل به واقعیت تبدیل کنند. سترن به تعاقب تجمل گرایی، غلبه و عملکرد یا ظاهر ملیح نبود. به طور خلاصه، سترن می خواست که خودروهای عادی برای افراد معمولی تولید یواش.
ابداع برند سترن یکی از پروژه های متجاوز خطرناک جنرال موتورز بوده است. خودروهای آن تقریبا هیچگاه اشتراکی با سایر اعضای جنرال موتورز نداشت. میزان های اولیه مانند سری S S از پنل های قد پلاستیکی ضدضربه بهره می بردند که روی پلتفرم اختصاص این برند سوار می شدند و از پیشرانه های چهار سیلندری که بوسیله نعوظ اختصاص بخاطر محصولات سترن ساخته می شدند، استفاده می. کردند تولید خودروهای سترن داخل کارخانه اسپرینگ هیل قصبه تنسی انجام می.
شد خودروهای سترن داخل دهه ۱۹۹۰ میلادی فروش نسبتا نواخت داشتند که بخشی از آن بوسیله دلیل قیمت پایین و مقطوع محصولات بود؛ عاملی که بیشتر خریداران را بوسیله نمایشگاه های خودرو جذب می. کرد اما این برند در اوایل دهه ۲۰۰۰ با نمایش ی تعدادی از مدل های لوکس و گران قیمت، وجهه ی خویشتن را خراب کرد و از مأموریت اولیه ی خود منحرف. شد حتی خودروهای داخلی آن نیز فرق چندانی با خودروهای مصنوع شده درون سایر برندهای تحت نظر جنرال موتورز نداشتند و محبوبیت این برند به تدریج در میان مشتریان رو به کاهش. گذاشت داخل سال ۲۰۰۹، جنرال موتورز پس از ورشکستگی، اعلام کرد که مشیت دارد سترن را به شرکت پنسکه (اتومبیل Penske) Automobile. بفروشد این قرارداد بعداً در همان سال منتفی شد و سترن در زباله دانی صنعتی خودروسازی به پونتیاک و هامر.پیوست مک (لارن)۱۹۸۹ ؛ تاسیس ابرخودرو با فرمان تو
وسط در دهه ۱۹۸۰ میلادی هیچگاه کمبودی از نظر حضور خودروهای سوپراسپرت کندرو و قدرتمند بود نداشت؛ اما مک لارن معتقد بود که می تواند محصولی بسازد که بهتر از بقیه عمل. کند ران دنیس مهتر هیئت مدیره مک لارن، منصور اوجه سهام دار دارا این باهم اتحاد کردن و گوردون موری به عنوان مدیر فنی، می خواستند سریع ترین و بهترین خودروی سوپراسپرت دنیا را. بسازند بخاطر فرود امدن به این طور جایگاهی، خودروی سوپراسپرت مک لارن باید نسبت غلبه به پیمانه بهتری نسبت به میزان های تولیدی موجود داشته و درون نسب حال اسایش و قابل استعمال. باشد آن ها تصمیم گرفتند خودرو را مک لارن F1 نام گذاری.کنند مقاله های:مرتبط نمونه ای کمیاب از تاکر 48 آماده حراج شدبهترین خودروها از برندهایی که بوسیله تاریخ
پیوستند تیم مسئول توسعه خودروی سوپراسپرت F1 از تخصص و تجربه ی مک لارن در مسابقات سواری رانی برای حل مشکلات پیش آمده مصرف. کردند این میزان به اولین خودروی تولیدی دارای مجوز تردد داخل خیابان و حاضر بوسیله پیکر ی مونوکوک فیبر کربنی تبدیل. شد پیشرانه ی خورجینی ۱۲ استوانه این خودرو از قطعات بی ام و مخلوق شده است اما مک لارن قطعات پیشرانه را به دلایل حرارتی با ورقی از طلای خالص. پوشاندند استراحت دادن صندلی راننده در جلو و مرکز، احتیاج به استفاده از طرح راست یا چپ فرمان را از بین می برد و در ضمن محیط بخاطر نشستن سه گانه سرنشین هموار می. کرد مک لارن اف وان مناسب قیمت نبود، اما خودروساز بریتانیایی پس از معرفی این خودرو پیش از گرندپری فرمول یک موناکو در سال ۱۹۹۲، سفارش های بیشتری نسبت بوسیله آن چه انتظار می رفت، اخذ.
کرد مک لارن هیچگاه پروگرام ای برای حضور درون مسابقات سواری رانی با F1 نداشت؛ اما مشتریان این شرکت، بازو دنیس و تیمش را متقاعد کردند که نمونه GTR این خودرو را تدارک کرده و داخل مسابقات ۲۴ ساعته لمان سال ۱۹۹۵ همکاری. کنند این خودروساز انگلیسی ایستگاه های اول، سوم، چهارم و پنجم را با مک لارن اف وان در لمان سال ۱۹۹۵ به دست.آورد EV1 جنرال (موتورز)۱۹۹۶ ؛ خودروی اسپرت برقی برای
یکسره خودروی EV1، اولین تلاش جدی جنرال موتورز داخل تاسیس خودروی الکتریکی برای جمله مردم. حیات EV1 داخل سال ۱۹۹۶ و از ضابطه پروگرام ی دربست خودرو به برخی رانندگان در تعداد معدودی از شهرهای آمریکا از جمله لس آنجلس ارائه. شد مسئولان جنرال موتورز این امر «را ارزیابی مهندسی در شرایط» پا بر جا خواندند و بوسیله انبازی کنندگان هشدار دادند که در هر زمان از آن ها خواسته می شود که خودرو را بدون شناسایی قبلی برگردانند؛ این دقیقاً همان چیزی حیات که اتحاد.
افتاد جنرال موتورز تمام ۱،۱۱۷ مدل را قبل از پایان سال ۲۰۰۳ فراخواند و بسیاری از آن ها را نابود. کرد این باهم اتحاد کردن دعوی می کرد که ادعا بخاطر خودروی برقی برای تعبیر کردن تنخواه گذاری روی آن بسیار از حد کم است و تا زمانی که تولید شورولت بولت تو سال ۲۰۱۶ آغاز شد، خودروی برقی دیگری عرضه.نکرد تویوتا (پریوس)۱۹۹۷ ؛ پیش گام عصر
هیبریدی معیار نخستین تویوتا پریوس در کشش عمر ۶ ساله ی خود تماشاگر تغییرات بسیار زیادی بود که شاید هیچ خودروسازی داخل تمام عمر خود چنین تغییراتی را تجربه. نکرد تویوتا اولین شرکتی نبود که پیشرانه های (هیبریدی فناوری بنزینی برقی که منشا ء آن به اوایل صد بیستم می) رسد را آزمایش کرد؛ اما خودروساز ژاپنی در زمانی که بسیاری از رقبایش در حال معرفی کردن مدل های دیزلی بودند، این پیشرانه را آماده و بخاطر جمله مردم داخل بکلی جهان عرضه.
کرد تویوتا قدیم سیاستی دوگانه داخل تماس با خودروهای دیزلی داشت؛ اما فناوری هیبریدی که درون پریوس استفاده شده بود، تو سال ۲۰۱۹ در بسیاری از اعضای قوم ی تویوتا و همچنین میزان های مزدا و سوبارو بسط. یافت رقبای این همدستی بالاخره توانستند به سطح فناوری خودرو تویوتا پریوس برسند و هم اکنون هر خودروسازی حداقل یک مدل خودروی هیبریدی درون خط تولید خود. دارد شریک هایی که مدل هیبریدی ندارند، در حال تلاش مضاعف هستند تا زودتر آن را به میدان عرضه.کنند (گوگل)۲۰۰۹ ؛ پیشتاز فناوری خودرو
خودران گوگل با سرمایه ی عظیم خود، درسال ۲۰۰۹ تیم کوچکی از محققان باتجربه را بخاطر شروع امر روی خودرو خودران استخدام کرد؛ تو آن زمان هیچگاه کسی به این طور پروژه ای پندار نمی. کرد بسیاری از افراد با خود تفکر می «کردند آیا چیزی را که بسیاری از خودروسازان بزرگ با سال ها سابقه ی تاریخی بوسیله آن نرسیده اند، شرکتی فناوری می تواند بدون هیچ تخصص خودرویی بوسیله آن مشت»
یابد؟ به زودی گوگل در جای پا کسب تعداد زیادی از داده ها و اطلاعات، با سرعت زیاد صدرنشین فناوری خودرو خودران. شد تو سال ۲۰۱۲، تویوتا پریوس حاضر به فناوری ترقی یافته ی گوگل، اولین خودروی خودرانی بود که داخل دهکده متحده مجوز تردد قبض. کرد در سال ۲۰۱۶، تلاش های این مشارکت تحت برند (ویمو) Waymo دوباره به امر خویشتن ادامه داد و خودروی بدون راننده و سرویس تجاری تاکسی (اینترنتی اشتراک) موتور را راه اندازی.کرد (ترافوگیا ۲۰۱۹ و پس از)آن ؛ بدوی خودروی
پرنده تا سال ۲۰۱۹، خودروهای پرنده که از دهه ۱۹۶۰ در پروگرام های تلویزیونی شبیه جتسونز وعده داده شده بودند، هنوز واقف دنیای پا بر جا. نشدند بهینه نحو بخاطر رفت وآمد هوایی، هنوز هم فروش بلیت جت. است بسیاری از شریک ها تقلا کرده اند موانع فنی و قانونی را که در سطر پرواز با خودروهای پرنده تولید می شود، از بین ببرند؛ اما هیچکدام به اندازه ی باهم اتحاد کردن (ترافوگیا) Terrafugia واقع در ماساچوست بوسیله واقعی کردن این ایده و آرزو نزدیک نشده.
است ترافوگیا شرکتی متعلق به جیلی است که با سرمایه ی بی نهایت خویشتن بسیاری از برندهای معتبر خودروسازی از جمله ولوو، لوتوس و نیمی از اسمارت را اداره می. یواش این شرکت درون حال کار روی خودروی پرنده پلاگین هیبریدی خودرانی به شهرت-TF X است که گفته می شود داخل سال ۲۰۲۳ بوسیله طور آزمایشی فعالیت خود را آغاز خواهد. کرد چنانچه ترافوگیا و جیلی موفق به طراحی و فروش اولین خودروی پرنده برای عموم انسان شوند، نقشی برجسته در تاریخ خودروسازی بوسیله مشت خواهند.آورد بیشتر:بخوانید فناوری دستیار شوفر باعث افزایش حواس پرتی شوفر می شودگوگل همگی اپلیکیشن های پیام رسان خویشتن را داخل یک آویشن واحد جمع می کنداریک اشمیت ظاهرا از ماه فوریه گوگل را ترک کرده استگوگل بوسیله اشتباه ۱۰ دستگاه پیکسل 4 را برای یکی از خریداران ارسال کردفورد اطلاعات خودروهای خودران خویشتن را تو اختیار محققان قرار می
پانارد (Panhard) با ابتیاع مجوز تاسیس پیشرانه های دو سیلندر از دایملر، نخستین گام های خود را در صنعت خودروسازی برداشت. این مشارکت فرانسوی که توسط امیل لواسور و رنه پانارد، دو مهندس چیره آن زمان مدیریت می شد، به سرعت شروع به خلق خودروهایی کرد که پیشرانه های آن بوسیله صورت داخلی و تبعه مدل سازی می شدند.
خودروهای پانارد برنده ی مسابقات استقامتی متعددی در دهه های ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰ شدند؛ اما این شرکت به برهان چند عارضه مرگبار در سال ۱۹۰۸ از شرکت داخل مسابقات انصراف داد. پانارد پس ازآن از آن بیشتر تمرکز خود را روی نوآوری گذاشت و مقدماتی پیشرانه بدون سوپاپ خویشتن را تو سال ۱۹۱۰ عرضه کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، پانارد برای اینکه تو عرصه خودروسازی باقی بماند، نخست به مبادله کردن خودروهایی به صرفه تر و دسترس پذیرتر کرد. قبل از جنگ افراد کمی می توانستند خودروهای سریع و لوکس پانارد را خریداری کنند. با این حال پانارد نوآوری خود را با ساخت خودروهایی آیرودینامیک و با استفاده از مواد سبک وزن متشابه آلومینیوم ادامه انصاف تا در استعمال سوخت صرفه جویی شود.
پانارد داخل دنباله نتوانست متشابه سایر رقبا، منابع لازم را برای بوسیله روزرسانی و توسعه شیار تولید خود مهیا کند و بوسیله همین دلیل در دهه ۱۹۶۰ میلادی با مسائل مالی دست وپنجه کند می کرد. پایان پانارد در سال ۱۹۵۶ توسط سیتروئن تصاحب و دو سال بعد تعطیل شد. در شمایل بالا، خودروی پانارد دینا را مشاهده می کنید.رامپلر اتومبیل (۱۹۲۱)؛ توجه به کاهش مصرف سوخت
ادموند رامپلر، معماری کردن اتریشی می کام از تجارب فراگرفته تو تاسیس هواپیما، در دنیای خودرو نیز نصیب ببرد. رامپلر در سال ۱۹۲۱، خودرویی تقریبا مشابه زیردریایی به اسم Tropfenwagen با بدنه ی جرعه ای شکل و ضریب کشش ۰/۲۸ مدل سازی کرد. به زبان ساده تر، این خودرو هم اندازه ی شورولت ولت وجود. Tropfanwagen با استفاده از پیشرانه ۶ سیلندر W شکل با قدرت ۳۶ اسب بخار، می توانست بدون استفاده زیاد سوخت به سرعتی حدود ۱۰۵ کیلومتربرساعت برسد.
درون آن زمان بهترین کمپین بازاریابی دنیا نمی توانست ایده ی رامپلر را تو شیوه طراحی خودرو نجات دهد. در دهه ی ۱۹۲۰ میلادی، مالکان خودرو نتوانستند اهمیت صرفه جویی در کاربرد سوخت را دریابند و به برهان آسفالت های ضعیف جاده ها نمی تواستند به استراحت با سرعت ۱۰۵ کیلومتربرساعت حرکت کنند. خریداران از طراحی عجیب Tropfenwagen و اینکه محفظه وعده با دسترسی قلب ندارد، شکایت می کردند. این خودرو آنقدر منفور وجود که رامپلر آخرین مقیاس های آن را بوسیله همدستی فیلم سازی UFA فروخت. آن نمونه ها بوسیله رویه فجیعی در فیلم متروپلیس سال ۱۹۲۶ تو آتش سوختند. بیشتر مورخان می گویند که تقریبا ۱۰۰ نمونه از Tropfenwagen بین سال های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۵ تولید شد و ناچیز تر از ۱۰ نمونه از آن تا سال ۲۰۱۹ باقی ماند.ولوو (۱۹۲۷)؛ پیدایش خودروهای مصون و آیرودینامیک
اگرچه بدوی خودروی ولوو نوآورانه نبود، این شرکت با عرضه PV36 در سال ۱۹۳۵ به آینده مراد داشت. این خودر ولوو قابلیت های آیرودینامیکی بیشتری نسبت به خودروهای رقبا داشت چون چراغ های جلو با تن ترکیب شده و چرخ های پشت آن پوشانده شده بودند. در آن زمان، رانندگان از این ظاهر خوششان نمی آمد و استدلال می کردند که PV36 (ملقب بوسیله Carioca) سنگین، کم استعداد و گران قیمت است. ولوو قبل از توقف تولید این خودرو، ۵۰۰ وسیله از آن ساخت.
مشکلاتی که PV36 داشت، ولوو را از آزمایش ایده های متاخر منصرف نکرد. ولوو تو سال ۱۹۵۹ کمربند امنیت سه خال ای را معرفی کرد ولی بعداً حق ثبت اختراع خویشتن را پس گرفت تا سایر خودروسازان بتوانند عاری صیقل هزینه های حق اختراع، این قابلیت را به خودروهای خویشتن اضافه کنند. مصرف از تسمه ایمنی در نخست بحث برانگیز بود و بسیاری از رانندگان از بستن آن خودداری می کردند ولی ولوو دست خط خود را با ثبات قدم ادامه داد. داخل سال ۲۰۱۹، هیچ شرکتی نمی تواند خودرویی بدون کمربند حمایت بفروشد.کورد (۱۹۲۹)؛ سازنده اولین خودروی محرک جلو
داخل دورانی که اکثر خودروها از سیستم محرک عقب مصرف می کردند، همدستی کورد مستقر در ایندیانا، پس از مشاهده چگونگی اقدام خودروها در طول مسابقات ایندیاناپولیس ۵۰۰ و رقابت های ۲۴ ساعته لمان، اقدام به آزمایش سیستم محرک جلو روی خودرو کرد. L-29 اولین خودروی محرک جلو آمریکایی بود که به عموم مردم فروخته شد و نخستین مایه نقلیه ی حاضر به این جهیز داخل گیتی اشتهار گرفت. خرید خودرویی ارشد و گرانقیمت به روش ناامیدکننده ای سخت حیات و تولید L-29 تو سال ۱۹۳۱ پس از ساخت حدود ۵۰۰۰ دستگاه پایان یافت.
کورد تا زمان رونمایی از مدل ۸۱۰ درسال ۱۹۳۵ محصول جدیدی نداشت. این مدل با معروفیت مستعار «coffin nose»، خودرویی محرک جلو بود که چراغ های جلو آن با بدنه خیساندن شده و در زیر فلپ های فلزی پنهان شده بودند؛ این طور طراحی هایی درون اواسط دهه ۱۹۳۰ بسیار آینده نگر بود. نمونه ۸۱۰ رفعت کمتری نسبت به خودروهای محرک عقب داشت، بنابراین نیازی به تخته رکاب خودرو نبود. بوسیله عقیده بسیاری، کورد خودرویی آینده محور مدل سازی کرده بود. داخل ادامه مدل ۸۱۰ به ۸۱۲ دگرگونی یافت، که با سوپرشارژر عرضه می شد، ولی نوآوری های کورد کافی نبود تا این شریک شدن را تو بازار نگه دارد و آخرین خودروی خود را در سال ۱۹۳۷ تاسیس.استوت سواری حکم (۱۹۳۴)؛ بدوی مینی ون
پیش از آن که فولکس واگن خودروی بیتل را تبدیل بوسیله اتوبوس کند، ویلیام استوت، طرح ریز هواپیما، مینی ون را اختراع کرد. در سال ۱۹۳۴، او همکاری خودروسازی Stout را تأسیس کرد و خودروی خانوادگی بوسیله نام Scarab را توسعه عدالت که در آن زمان شباهتی به هیچ یک از خودروهای موجود تو جاده نداشت. طراحی آینده نگر با روشنایی محیطی، قفل های برقی، فیلتر گردوغبار و صندلی های چرمی از عموم امکانات این خودرو به شمار می رفت. علاوه پهلو این صندلی های Scarab می توانستند درون طول اتاقک حرکت کنند که آن را به فضایی شبیه اتاق صبر تغییر می کرد. Scarab روی کاغذ شبیه خودروهای مفهومی و خودرانی بود که تاکنون در سال ۲۰۱۹ رونمایی شده اند.
مغایرت درون این بود که Scarab واقعی و تو منبع حال بسیار گرانقیمت بود. قیمت آن از حدود ۵،۰۰۰ دلار (تقریبا ۹۵،۰۰۰ دلار براساس نرخ پول تو سال ۲۰۱۹) آغاز می شد و Stout آن را فقط با دعوت نامه بوسیله فروش می رساند. Hemmings گزارش می دهد که سیاهه مشتریان این شریک محتوی خانواده فایراستون و خانواده استراناهان (Stranahan) می شد که شریک Champion Spark Plug را تأسیس کردند. بحران جهانی دوم، تولید Scarab را سپس از اینکه استوت ۹ نمونه از آن را ساخت، به طور تصادفی بوسیله ته رساند.ساب (۱۹۴۵)؛ کاربرد از فناوری هواپیما در خودرو
ساب (Saab) نخستین گام های خویشتن را در صنعتی خودروسازی متفاوت مرطوب از رقبایش برداشت. بسان رامبلر در دهه ی ۱۹۲۰، این شرکت برای مدل سازی خودرو از تجربه ی خود در ساخت جت نصیب برد. ناگهانی حلق که ساب ۹۲ به عنوان اولین خودروی این شرکت، شکلی شبیه بال هواپیما دارد.
ساب داخل بیشتر عمر خود از طریق عملکرد و ایمنی به دنبال نوآوری بوده است. خودروی ۹۹ که در سال ۱۹۶۸ رونمایی شد، از سوئیچی بین صندلی های جلو نصیب می برد تا از زانوهای راننده درون طی وقوع نگهداری کند و سرتیز جلوی خودرو با الهام از هواپیما، باعث افزودن دید می شد. ساب درون سال ۱۹۷۸ توربوشارژر به ۹۹ اضافه کرد و به سرعت یکی از قابلیت های بارز آن شد.
وضعیت این شریک شدن سوئدی در دهه ۱۹۹۰ وقتی که زیر رویت جنرال موتورز تلاش کرد با بی ام و و آئودی رقابت کند، چندان مطلوب نبود. ساب پس از سال ها زیان مالی، توسط جنرال موتورز تعطیل شد و درون سال ۲۰۱۲ به دنبال تلاش های بسیار برای بقا، به افلاس رسید. از سال ۲۰۱۹، باهم اتحاد کردن خودروهای الکتریکی ملی سوئد (NEVS) مالکیت این برند را تو اختیار دارد و غالباً در مورد احیای آن گپ کرده، اما برای تحقق این مرام اقدامات قدری انجام داده است.تاکر (۱۹۴۶)؛ عزا چراغ به طرفین
تاکر (Tucker) یکی از خودروسازانی بود که قصد داشت خودروی کاملا جدیدی بسازد تا بتواند با مدل های مصنوع شده توسط خودروسازان مبصر تر رقابت کند. این همکاری کنف خودرو را درون اولویت اول صبر عدالت. به همین منظور، خودروی چهاردر ۴۸ که داخل تصویر ارائه داده شده است، از چراغ سوم سریع الحرکه وابسته به علت لول خودرو، میله پیچشی در دون پنل سقفی، داشبورد نرم و تیغ دار کردن جلوی ضدضربه روزی می برد. این شیشه به سرود جلوگیری از آسیب دید سرنشینان در حین رخداد نقشه کشی شده حیات.
تاکر ۱۷ میلیون دلار (حدود ۱۷۹ میلیون دلار براساس قیمت سال ۲۰۱۹) درون بازار بورس برای تأمین بودجه توسعه اولین خودروی خود جمع آوری و به سرعت برنامه لوازم جانبی تاکر را راه اندازی کرد. این برنامه به خریداران امکان می داد که از طریق پیش سفارش قطعات اولیه، تجهیزات جانبی خودروی آینده خود مثل رادیو و روکش صندلی ها را انتخاب کنند. پس از تلاطم جهانی دوم، آمریکایی ها برای تغییرات اساسی و نوآوری در صنعتی خودروسازی آماده بودند. دولت آمریکا درباره ی این طرح تحقیقات خویشتن را آغاز کرد و پس از غیرقانونی اخبار شدن طرح، چند نفر از مدیران تاکر متهم شدند. درحالی که این اتهامات بعداً رد شد، تبلیغات منفی آسیب زیادی بوسیله تضمین ی تاکر وارد کرد و آن را بوسیله مرحله ی تعطیلی کشاند. تاکر درون سال ۱۹۴۸ و پس از تاسیس ۵۱ دستگاه خودرو، برای قدیم تعطیل شد. نمونه های بازمانده ی تاکر امروزه ارج کلکسیونی زیادی دارند.اتوبیانکی (۱۹۵۵)؛ سازنده اولین خودروی پیشرانه عرضی
اتوبیانکی (Autobianchi) در بیشتر زندگی خود به عنوان آزمایشگاه تویی فیات فعالیت می کرد. این شرکت در سال ۱۹۵۵ توسط فیات، پیرلی و بیانکی مخلوق شد و اولین خودرو شهری آن بیانکینیا (Bianchina) نام داشت که براساس استاندارد پیشرانه عقب فیات ۵۰۰ ساخته شده حیات. اتوبیانکی بعداً خودروی کانورتیبل ساتلینا را پیاده شدن مبنای معیار 600D و حاضر به هیکل فایبرگلاس فروخت.
مهم ترین مدل اتوبیانکی، پریمویولا (Primula) وجود که درون سال ۱۹۶۴ عرضه شد. در آن زمان خودروهای پیشرانه ظهر داخل ایتالیا و بیرون از این کشور بسیار محبوب بودند؛ اما دانته جیانکوزا، طرح ریز فیات اعتقاد داشت که این مسئله بوسیله زودی تغییر می نرم. پریمیولا (خودروی بالا داخل تمثال) با پیشرانه عرضی چهار استوانه اندکی جلوتر از محفظه سرنشینان و جهیز محرک جلو متوجه بازار شد. این اولین محصول فیات حیات که از چنین طرحی در پیکربندی خود استفاده می کرد.
مدیران فیات، پریمیولا را به اتوبیانکی واگذار کردند مربوط به این خودرو تفاوت بسیار یدکی با محصولات مورد تعلق ی مشتریان فیات داشت. آن ها فکر کردن می کردند که اگر این طرح ضعف بخورد، فیات فراوان کبود شدگی نمی بیند، بجای صیت آن درون هیچ کجای خودرو بود ندارد. پریمیولا خیلی خوب عمل کرد و طرح گاراژ آن درون خودروی ۱۲۸ مورد استفاده صبر گرفت که در سال ۱۹۶۹ نمایش شد. تقریبا تمام مدل های فیات که از آن زمان عرضه می شدند، از طرح های مکانیکی پریمیولا بهره می بردند.
اتوبیانکی بعداً برند آستین مینی را تصاحب و خودروی A112 را به عنوان یکی از پیشگامان کلاس هاچ بک نمایش کرد. در سال ۱۹۷۱ مدلی از این خودرو با تیونینگ آبارت (Abarth) رونمایی شد. فیات در آن زمان به حاشیه رانده شد و همین باعث شد تا تولید مدل A112 بسی به کشش نیانجامد. در سال ۱۹۸۶ با کاهش محبوبیت A112، تولید این خودرو به پایان رسید. فیات مدیریت برندهای زیادی را تو اختیار داشت، بوسیله همین دلیل برند اتوبیانکی را با لانچیا ترکیب کرد و این شرکت در سال ۱۹۸۹ تعطیل شد.سیتروئن دی اس (۱۹۵۵)؛ جهیز تعلیق پنوماتیک
داخل دهه ی ۱۹۵۰، جایگزینی سیتروئن ترکشن آوانت (Citroen Traction Avant) با یک خودروی مدرن جبری به دیدن می رسید. این خودرو از سال ۱۹۳۴ به فروش می رسید و در مقابل در تمام این مدت بدون تحول باقی باقی مانده بود، از متداول افتاد. برای مطابقت با تغییر زمانه، سیتروئن یک خودروی خانوادگی مدل سازی کرد که حداقل ۲۰ سال جلوتر از رقبایش بود. خودروی دی اس (DS) داخل سال ۱۹۵۵ با طراحی آینده نگرانه و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک برای اولین بار در نمایشگاه خودرو پاریس رونمایی شد.
رنو و پژو در آن زمان به ندرت نگران تحول عمیق سیتروئن بودند. هنگامی که دی اس داخل کنار خودروی سیتروئن 2CV قرار داده می شد، ظاهری آینده نگرانه نم داشت. این مدل در سال ۱۹۷۵ با پیشرانه های قدرتمند و چراغ های جلوی متحرک وابسته به موجب حرکت خودرو به روزرسانی شد. تا سال ۱۹۷۵ که تولید این خودرو متوقف شد، همچنان شبیه مدل های قرن بیستم و دوم به نظر می رسید. تا آن زمان فداکار از رقبا توانستند به سرعت این خودرو برسند، اما هیچ کدام فراغت یا مدل سازی آن را نداشتند. اگرچه مدل CX که جایگزین این خودرو شد، از چراغ های جلوی متحرک وابسته بوسیله جهت حرکت بهره نمی برد، این فناوری در سال های ابتدایی قرن ۲۱ دوباره ظهور کرد.BMC مینی (۱۹۵۹)؛ هاچبک کوچک شهری
تو دهه ی ۱۹۵۰، خودروسازان بریتانیایی سهم خود را تو بازار از دست دادند و شریک هایی که در حال ساخت خودروهای کوچک و با مصرف سوخت اقتصادی بودند، تسهیم آن ها را تصاحب کردند. شرکت بریتیش موتور (British Motor) از الک ایسیگونیس درخواست کرد تا یک خودروی چهارنفره و کوچک و به نفع طراحی بطی ء. این مأموریت تقریبا غیرممکن به نظر می رسید اما ایسیگونیس پیشرانه را در بالای جعبه دنده قرار داد و آن را بوسیله کنار چرخاند. خودروی اصلی مینی (Mini) که در سال ۱۹۵۹ عرضه شد، با خودروهای کوچکی که بخاطر هم چشمی با آن ها طراحی شده بود، از دیدن طراحی و فناوری فاصله ی اضافی داشت.
پیکربندی پیشگامانه ی ایسیگونیس برای خودروی کوچک مینی، آن را به یکی از هوشمندانه ترین مقیاس های صنعتی خوردروسازی تبدیل کرد. درحالی که هیچگاه وقت ایده ی قرار دادن پیشرانه در بالای محبوب و رایج نشد، ۱۰ خودروی جدید فروخته شده در سال ۲۰۱۹ از طرح پیشرانه عرضی استفاده می کنند.آمفی حکم (۱۹۶۱)؛ سازنده ابتدایی خودروی دوزیست
شرکت آمفی کار (Amphicar) آلمان با عرضه ی خودرویی به نام ۷۷۰ مجهز بوسیله پیشرانه ی پیدایش تریومف (Triumph) معروف شد. این خودروی دوزیست می توانست در روی آب و زمین حرکت کند که آن را به یکی از محصولات جالب داخل صنعتی خودروسازی جهان دگرگونی کرد. آمفی فرمان امیدوار بود قوم های آمریکایی که تعطیلات خویشتن را نزدیک دریاچه می گذرانند، این خودروی دوزیست را بخرند. آمفی کار تصمیم داشت سالانه ۲۵،۰۰۰ دستگاه از این خودرو را بسازد. خودروی ۷۷۰ که درون سال ۱۹۶۱ ارائه شد، اولین خودرو از جنس خویشتن بود که در دسترس جمله قرار گرفت. اشتهار ۷۷۰ نشانگر این است که می تواند با سرعت ۷ مایل برساعت (۱۱/۲ کیلومتربرساعت) روی آب و ۷۰ مایل برساعت (۱۱۲ کیلومتربرساعت) روی زمین حرکت کند.
تولید ۷۷۰ در سال ۱۹۶۵ به فرجام رسید، ولی آمفی فقره مونتاژ خودرو را امتداد داد تا اینکه در سال ۱۹۶۸ کاملا تعطیل شد. این شریک شدن تو مجموع ۳،۸۷۸ دستگاه ساخت و ۳،۰۴۶ دستگاه از آن ها را به آمریکا صادر کرد. پس از آن هیچ شرکتی نتوانست جای خالی آمفی کار را مملو درنگ و تا سال ۲۰۱۹، خودروهای دوزیست همچنان درون فیلم های علمی تخیلی دیده می شوند.
نکته ی جالب: آمفی کار توسط گروه Quandt باریک شده است، که آن را بوسیله مشارکت همشیره بی ام و تحول می کند.کوموتور (۱۹۶۷)؛ اولین خودروی مجهز بوسیله پیشرانه وانکل
داخل دهه ی ۱۹۶۰ میلادی، شریک های NSU و سیتروئن هردو اعتقاد داشتند که خودروهای آینده از پیشرانه دوار وانکل (Wankel) استفاده خواهند کرد. آن ها داخل سال ۱۹۶۷ شرکت سرمایه گذاری مشترکی در لوکزامبورگ به نام کوموتور (Comotor) بوسیله منظور طراحی و پیدایش پیشرانه بخاطر گوناگون خودروها تأسیس کردند. از رویت تئوری، سرمایه گذاری آن ها عاقلانه بود، از طرف پیشرانه ی وانکل جمع وجور، ساده و دارای کارکرد روان بود. تو عمل، این پیشرانه با مصرف سوخت زیاد و مشکلات مربوط به قابلیت اطمینان مشت وپنجه بطی ء می کرد.
فناوری پیشرفته ی کوموتور در مدل آزمایشی سیتروئن M35 و خودروهای GS Birotor و NSU Ro80 بوسیله کار گرفته شد. قرار بود یکی از پیشرانه های کوموتور درون مدل های درفش دار CX تک استعمال قرار گیرد؛ اما بحران نفتی سال ۱۹۷۳ آسیب زیادی به پروگرام های کوموتور زد و پس از مدت کوتاهی، این باهم اتحاد کردن تلاش های تحقیقاتی خود را متوقف کرد.
درون سال ۱۹۶۹ فولکس واگن، شریک NSU را با اتو یونیون (Auto Union) ادغام کرد و برند جدید آئودی تولد شد؛ با این بود تولید خودروی Ro80 تا سال ۱۹۷۷ امتداد داشت. سیتروئن نیز که هرگز خودرویی مجهز به پیشرانه ی وانکل را بوسیله تولید انبوه نرساند، داخل سال ۱۹۷۶ به ورشکستگی رسید و این شرکت توسط پژو تصاحب شد.بریکلین (۱۹۷۴)؛ ساخت خودرو با ترجیح امنیت
مالکوم بریکلین، یکی از کارآفرینانی که به رویه اندازی سوبارو درون آمریکا کمک کرد. بریکلین مشارکت خود را بخاطر تولید محصولاتی با تمرکز روی امن خودرو تشکیل عدالت. اولین میزان تولیدی بریکلین، خودروی کوپه SV-1 با تن ی آکریلیک و دارای درهای گالوینگ حیات که معروفیت آن مخفف کلمات «Safety Vehicle One» است. بریکلین عزیمت داشت کلکسیون ی کاملی از خودروهای مصون را که احتمالا SV-2 و SV-3 و غیره نامیده می شدند، ارائه کند.
بریکلین درهای گالوینگ را به این برهان برگزینی کرد که هنگام باز شدن جلوی عبور و نرم کردن را نمی گرفتند. خودروی کوپه بریکلین از قفس کاهلی گیر و ضربه گیر یکپارچه ای بهره می سرما که فراتر از استانداردهای تصادف دولت آمریکا داخل دهه ی ۱۹۷۰ بود. بریکلین فکر می کرد که سیگار کشیدن پشت فقره خودرو ایمن نیست، SV-1 به فندک سیگار مهیا نبود.
استان نیو برانزویک کانادا داخل مجاهدت بخاطر رفع بیکاری، میلیون ها دلار روی پروژه ی بریکلین سرمایه گذاری کرد اما خیلی کندرو به آن فرجام قسط. شرکت بریکلین تو سال ۱۹۷۵ و پس از ساخت ۲،۹۵۴ دستگاه خودرو تعطیل شد. مالکوم بریکلین هیچ وقت طالع پیدا نکرد که رویکرد خود تو تقدم ایمنی برای مدل سازی خودرو را در سایر مدل ها بوسیله فرمان گیرد. شرکت Consolidated International واقع در کلمبوس شهر اوهایو، ۳۶ دستگاه خودروی ناتمام را در خط تولید بریکلین به همراه کامل قطعات و مواد ابتدایی خریداری کرد و به توزیع کننده ی رسمی این انبازی تبدیل شد.باهم اتحاد کردن دلورین موتور (۱۹۷۵)؛ سوپراسپرت ارزان مقدار با درهای گالوینگ
جان ز. دلورین، یکی از مدیران ارشد جنرال موتورز بود که باهم اتحاد کردن خود را درون سال ۱۹۷۵ تأسیس کرد. دلورین می خواست یک خودروی اسپرت تولید نرم که سریع، ارزان قیمت و مصون باشد. دلورین تمام جزئیات و فرایندهای صنعت خودروسازی را با ترفیع درون همدستی جنرال موتورز یاد گرفت؛ به طوری که اگر تنها یک نفر می توانست چنین پروژه ی بلندپروازانه ای را با موفقیت انجام دهد، فقط دلورین بود. او انحصاری به شهرت جورجتو جورجارو را برای تبدیل رویایش بوسیله واقعیت، استخدام کرد.
خودروی دلورین DMC-12 در سال ۱۹۸۱ با ظاهری بسیار جالب، درهای گالوینگ و بدنه ای از جنس فولاد ضدزنگ رونمایی شد. با این وجود خودرو دقیقاً آن طوری که دلورین تصور می کرد، نبود. عدد ۱۲ داخل اشتهار این خودرو بوسیله ارزش محور ۱۲ هزاره دلاری ( حدود ۳۳,۰۰۰ دلار در سال ۲۰۱۹) اشاره داشت ولی هنگامی که DMC-12 برای فروش به بازار عرضه شد، قیمت آن به ۲۶،۱۷۵ دلار (حدود ۷۳,۰۰۰ دلار داخل سال ۲۰۱۹) رسید. به زبان ساده تر، مدلی بیش پایین از شورولت کوروت در آن زمان قیمتی حدود ۱۵،۲۴۸ دلار (۴۲،۵۰۰ دلار داخل سال ۲۰۱۹) داشت. مشکلات کنترل کیفیت در کارخانه ی دانماری (Dunmurry) ایرلند شمالی (کارخانه ای که این خودرو تو آن ساخته می شد) و عملکرد ضعیف پیشرانه PVR V6، باعث لکه دار شدن شهرت این خودرو شد.
اقبال انگلیس که بوسیله دلورین معاون مالی می کرد، از اعطا کردن پول بیشتر به این خودروساز خودداری کرد و همکاری دلورین اتومبیل بوسیله برهان بدهی های زیاد خویشتن ورشکست شد. وقتی دلورین به جرم قاچاق مواد مخدر توسط FBI دستگیر شد، فضاحت بیشتری به کود آمد. البته مدتی بعد دلورین از این اتهامات تبرئه شد؛ اما همدستی دلورین موتور هیچگاه گاه نتوانست دوباره احیا شود.ساترن (۱۹۸۵)؛ سازنده خودروهای ساده و ارزان
جنرال موتورز داخل سال ۱۹۸۵ برند سترن (Saturn) را ساخت تا بتواند داخل موافق خودروسازان ژاپنی قرین هوندا و تویوتا به رقابت بپردازد و خوشبختانه تسهیم از مشت رفته ی خویشتن را در میدان به دست آورد. معماران این برند با نگرش جدیدی شروع به کار کردند تا تصورات خود را درباره خودرو و شرکت خودروسازی ایده آل به واقعیت تبدیل کنند. سترن به تعاقب تجمل گرایی، غلبه و عملکرد یا ظاهر ملیح نبود. به طور خلاصه، سترن می خواست که خودروهای عادی برای افراد معمولی تولید یواش.
ابداع برند سترن یکی از پروژه های متجاوز خطرناک جنرال موتورز بوده است. خودروهای آن تقریبا هیچگاه اشتراکی با سایر اعضای جنرال موتورز نداشت. میزان های اولیه مانند سری S S از پنل های قد پلاستیکی ضدضربه بهره می بردند که روی پلتفرم اختصاص این برند سوار می شدند و از پیشرانه های چهار سیلندری که بوسیله نعوظ اختصاص بخاطر محصولات سترن ساخته می شدند، استفاده می. کردند تولید خودروهای سترن داخل کارخانه اسپرینگ هیل قصبه تنسی انجام می.
شد خودروهای سترن داخل دهه ۱۹۹۰ میلادی فروش نسبتا نواخت داشتند که بخشی از آن بوسیله دلیل قیمت پایین و مقطوع محصولات بود؛ عاملی که بیشتر خریداران را بوسیله نمایشگاه های خودرو جذب می. کرد اما این برند در اوایل دهه ۲۰۰۰ با نمایش ی تعدادی از مدل های لوکس و گران قیمت، وجهه ی خویشتن را خراب کرد و از مأموریت اولیه ی خود منحرف. شد حتی خودروهای داخلی آن نیز فرق چندانی با خودروهای مصنوع شده درون سایر برندهای تحت نظر جنرال موتورز نداشتند و محبوبیت این برند به تدریج در میان مشتریان رو به کاهش. گذاشت داخل سال ۲۰۰۹، جنرال موتورز پس از ورشکستگی، اعلام کرد که مشیت دارد سترن را به شرکت پنسکه (اتومبیل Penske) Automobile. بفروشد این قرارداد بعداً در همان سال منتفی شد و سترن در زباله دانی صنعتی خودروسازی به پونتیاک و هامر.پیوست مک (لارن)۱۹۸۹ ؛ تاسیس ابرخودرو با فرمان تو
وسط در دهه ۱۹۸۰ میلادی هیچگاه کمبودی از نظر حضور خودروهای سوپراسپرت کندرو و قدرتمند بود نداشت؛ اما مک لارن معتقد بود که می تواند محصولی بسازد که بهتر از بقیه عمل. کند ران دنیس مهتر هیئت مدیره مک لارن، منصور اوجه سهام دار دارا این باهم اتحاد کردن و گوردون موری به عنوان مدیر فنی، می خواستند سریع ترین و بهترین خودروی سوپراسپرت دنیا را. بسازند بخاطر فرود امدن به این طور جایگاهی، خودروی سوپراسپرت مک لارن باید نسبت غلبه به پیمانه بهتری نسبت به میزان های تولیدی موجود داشته و درون نسب حال اسایش و قابل استعمال. باشد آن ها تصمیم گرفتند خودرو را مک لارن F1 نام گذاری.کنند مقاله های:مرتبط نمونه ای کمیاب از تاکر 48 آماده حراج شدبهترین خودروها از برندهایی که بوسیله تاریخ
پیوستند تیم مسئول توسعه خودروی سوپراسپرت F1 از تخصص و تجربه ی مک لارن در مسابقات سواری رانی برای حل مشکلات پیش آمده مصرف. کردند این میزان به اولین خودروی تولیدی دارای مجوز تردد داخل خیابان و حاضر بوسیله پیکر ی مونوکوک فیبر کربنی تبدیل. شد پیشرانه ی خورجینی ۱۲ استوانه این خودرو از قطعات بی ام و مخلوق شده است اما مک لارن قطعات پیشرانه را به دلایل حرارتی با ورقی از طلای خالص. پوشاندند استراحت دادن صندلی راننده در جلو و مرکز، احتیاج به استفاده از طرح راست یا چپ فرمان را از بین می برد و در ضمن محیط بخاطر نشستن سه گانه سرنشین هموار می. کرد مک لارن اف وان مناسب قیمت نبود، اما خودروساز بریتانیایی پس از معرفی این خودرو پیش از گرندپری فرمول یک موناکو در سال ۱۹۹۲، سفارش های بیشتری نسبت بوسیله آن چه انتظار می رفت، اخذ.
کرد مک لارن هیچگاه پروگرام ای برای حضور درون مسابقات سواری رانی با F1 نداشت؛ اما مشتریان این شرکت، بازو دنیس و تیمش را متقاعد کردند که نمونه GTR این خودرو را تدارک کرده و داخل مسابقات ۲۴ ساعته لمان سال ۱۹۹۵ همکاری. کنند این خودروساز انگلیسی ایستگاه های اول، سوم، چهارم و پنجم را با مک لارن اف وان در لمان سال ۱۹۹۵ به دست.آورد EV1 جنرال (موتورز)۱۹۹۶ ؛ خودروی اسپرت برقی برای
یکسره خودروی EV1، اولین تلاش جدی جنرال موتورز داخل تاسیس خودروی الکتریکی برای جمله مردم. حیات EV1 داخل سال ۱۹۹۶ و از ضابطه پروگرام ی دربست خودرو به برخی رانندگان در تعداد معدودی از شهرهای آمریکا از جمله لس آنجلس ارائه. شد مسئولان جنرال موتورز این امر «را ارزیابی مهندسی در شرایط» پا بر جا خواندند و بوسیله انبازی کنندگان هشدار دادند که در هر زمان از آن ها خواسته می شود که خودرو را بدون شناسایی قبلی برگردانند؛ این دقیقاً همان چیزی حیات که اتحاد.
افتاد جنرال موتورز تمام ۱،۱۱۷ مدل را قبل از پایان سال ۲۰۰۳ فراخواند و بسیاری از آن ها را نابود. کرد این باهم اتحاد کردن دعوی می کرد که ادعا بخاطر خودروی برقی برای تعبیر کردن تنخواه گذاری روی آن بسیار از حد کم است و تا زمانی که تولید شورولت بولت تو سال ۲۰۱۶ آغاز شد، خودروی برقی دیگری عرضه.نکرد تویوتا (پریوس)۱۹۹۷ ؛ پیش گام عصر
هیبریدی معیار نخستین تویوتا پریوس در کشش عمر ۶ ساله ی خود تماشاگر تغییرات بسیار زیادی بود که شاید هیچ خودروسازی داخل تمام عمر خود چنین تغییراتی را تجربه. نکرد تویوتا اولین شرکتی نبود که پیشرانه های (هیبریدی فناوری بنزینی برقی که منشا ء آن به اوایل صد بیستم می) رسد را آزمایش کرد؛ اما خودروساز ژاپنی در زمانی که بسیاری از رقبایش در حال معرفی کردن مدل های دیزلی بودند، این پیشرانه را آماده و بخاطر جمله مردم داخل بکلی جهان عرضه.
کرد تویوتا قدیم سیاستی دوگانه داخل تماس با خودروهای دیزلی داشت؛ اما فناوری هیبریدی که درون پریوس استفاده شده بود، تو سال ۲۰۱۹ در بسیاری از اعضای قوم ی تویوتا و همچنین میزان های مزدا و سوبارو بسط. یافت رقبای این همدستی بالاخره توانستند به سطح فناوری خودرو تویوتا پریوس برسند و هم اکنون هر خودروسازی حداقل یک مدل خودروی هیبریدی درون خط تولید خود. دارد شریک هایی که مدل هیبریدی ندارند، در حال تلاش مضاعف هستند تا زودتر آن را به میدان عرضه.کنند (گوگل)۲۰۰۹ ؛ پیشتاز فناوری خودرو
خودران گوگل با سرمایه ی عظیم خود، درسال ۲۰۰۹ تیم کوچکی از محققان باتجربه را بخاطر شروع امر روی خودرو خودران استخدام کرد؛ تو آن زمان هیچگاه کسی به این طور پروژه ای پندار نمی. کرد بسیاری از افراد با خود تفکر می «کردند آیا چیزی را که بسیاری از خودروسازان بزرگ با سال ها سابقه ی تاریخی بوسیله آن نرسیده اند، شرکتی فناوری می تواند بدون هیچ تخصص خودرویی بوسیله آن مشت»
یابد؟ به زودی گوگل در جای پا کسب تعداد زیادی از داده ها و اطلاعات، با سرعت زیاد صدرنشین فناوری خودرو خودران. شد تو سال ۲۰۱۲، تویوتا پریوس حاضر به فناوری ترقی یافته ی گوگل، اولین خودروی خودرانی بود که داخل دهکده متحده مجوز تردد قبض. کرد در سال ۲۰۱۶، تلاش های این مشارکت تحت برند (ویمو) Waymo دوباره به امر خویشتن ادامه داد و خودروی بدون راننده و سرویس تجاری تاکسی (اینترنتی اشتراک) موتور را راه اندازی.کرد (ترافوگیا ۲۰۱۹ و پس از)آن ؛ بدوی خودروی
پرنده تا سال ۲۰۱۹، خودروهای پرنده که از دهه ۱۹۶۰ در پروگرام های تلویزیونی شبیه جتسونز وعده داده شده بودند، هنوز واقف دنیای پا بر جا. نشدند بهینه نحو بخاطر رفت وآمد هوایی، هنوز هم فروش بلیت جت. است بسیاری از شریک ها تقلا کرده اند موانع فنی و قانونی را که در سطر پرواز با خودروهای پرنده تولید می شود، از بین ببرند؛ اما هیچکدام به اندازه ی باهم اتحاد کردن (ترافوگیا) Terrafugia واقع در ماساچوست بوسیله واقعی کردن این ایده و آرزو نزدیک نشده.
است ترافوگیا شرکتی متعلق به جیلی است که با سرمایه ی بی نهایت خویشتن بسیاری از برندهای معتبر خودروسازی از جمله ولوو، لوتوس و نیمی از اسمارت را اداره می. یواش این شرکت درون حال کار روی خودروی پرنده پلاگین هیبریدی خودرانی به شهرت-TF X است که گفته می شود داخل سال ۲۰۲۳ بوسیله طور آزمایشی فعالیت خود را آغاز خواهد. کرد چنانچه ترافوگیا و جیلی موفق به طراحی و فروش اولین خودروی پرنده برای عموم انسان شوند، نقشی برجسته در تاریخ خودروسازی بوسیله مشت خواهند.آورد بیشتر:بخوانید فناوری دستیار شوفر باعث افزایش حواس پرتی شوفر می شودگوگل همگی اپلیکیشن های پیام رسان خویشتن را داخل یک آویشن واحد جمع می کنداریک اشمیت ظاهرا از ماه فوریه گوگل را ترک کرده استگوگل بوسیله اشتباه ۱۰ دستگاه پیکسل 4 را برای یکی از خریداران ارسال کردفورد اطلاعات خودروهای خودران خویشتن را تو اختیار محققان قرار می
- ۹۹/۰۲/۲۲